Radmor wchodzi na salony ;-)

 Tak teraz wygląda moja półka ze sprzętem. A raczej jej część. Widać tu magnetofon, wzmak słuchawkowy, tuner i Radmora :-) Z uwagi na fakt, że Radmor okazał się nie przestrojony, a kolory podświetleń jego wskaźników są praktycznie identycznie do podświetlenia skali tunera (którego to opisywałem tutaj) to postawiłem jednego na drugim. Pięknie razem świecą...

   A wszystko zaczęło się od tego, że dostałem klamota (czyli Radmorka) od kumpla z pracy, o czym pisałem tutaj. Niestety, brakowało mu prawego drewnianego boczku, więc musiałem kupić całą drewnianą obudowę. Kosztowała około 30 zeta. Do tego zakupiłem tylny panel, który zastępuje ten oryginalny i zamiast przestarzałych gniazd głośnikowych i wejściowych pozwala na zamontowanie wtyków RCA i hebelkowych gniazd głośnikowych:

   Potem zacząłem go rozkręcać. Najpierw zdjąłem gałki. Na zdjęciu poniżej są jeszcze przed czyszczeniem, które polegało na mozolnym szorowaniu starą szczoteczką do zębów z płynem do mycia naczyń wszystkich wyżłobień. Ale przed tym czyszczeniem gałki dobę spędziły w wodzie, żeby ten stary, zastały brud trochę odmoknął.

   A teraz... Uwaga! Amplituner po zdjęciu obudowy! W pierwszej chwili myślałem, że wyskoczą na mnie korniki z awanturą, jak śmiem mi niszczyć domostwo!

   Korników na szczęście nie było, ale poziom pyłu i kurzu w środku mnie naprawdę zaskoczył. Odkręciłem przednią ściankę:

   Którą też wziąłem do czyszczenia. Szczotka ryżowa plus mleczko do czyszczenia zrobiły swoje. Bałem się, że zedrę napisy, ale na szczęście wszystkie pozostały na miejscu. Poniżej przednia ścianka jeszcze przed czyszczeniem:

   Potem wymieniłem uszkodzony wyłącznik oraz kabel zasilający. Oryginalny był biały. To znaczy KIEDYŚ był biały... Teraz miał wszystkie odcienie szarości i kilka dodatkowych, niespodziewanych barw. Wymieniłem go na czarny :-)

   Czyszczenia ciąg dalszy. Na zdjęciu poniżej widać zdjętą górną sekcję z tunerem, oraz odkręcone osłony tranzystorów mocy. Zarówno osłony, jak i radiatory i same trany też zostały oczyszczone. 

   A tu widok z trochę innej strony:

   Radmorek tuż przed skręceniem:

   Jak widać dostał nowe nóżki. Zostały mi z jakiegoś cedeka, więc postanowiłem sprawdzić jak się będą prezentować pod polskim sprzętem i według mnie jest rewelacyjnie. Po mojej powierzchowniej,  amatorskiej  renowacji Radmor prezentuje się tak:

   Poza tym, podczas prac stwierdziłem, że nie będę w nim nic zmieniał. Oryginalne gniazda pozostaną takie, jakie są. Więc, żeby móc podłączyć sprzęt do kolumn zrobiłem takie oto przejściówki:

   Z jednej strony jest stary wtyk pasujący do gniazda w Radmorze, a z drugiej dwa gniazda bananowe. Utrata jakości dźwięku? Luuudzie, to tylko ponad trzydziestoletni, peerelowski sprzęt....

   Poza tym do dziś można bez problemu nabyć kable DIN-RCA pozwalające podłączyć cedeka do naszego zabytku. Zarówno kable, jak i wtyk głośnikowy i gniazda bananowe użyte do wykonania przejściówki powyżej kupiłem w Ledmarze, szczecińskim sklepie elektronicznym, który też prowadzi sprzedaż wysyłkową. 

   No i teraz mam dream-team. Ramor 5102 i kolumny głośnikowe Tonsil ZG-40C. Podobno najlepszy zestaw jaki powstał w PRL!