Steven Wilson The Raven That Refused to Sing

   Solowa płyta lidera Porcupine Tree? Czemu nie? Na początku posłuchałem sobie co niektórych kawałków w Internecie, potem musiałem się oswoić z cenami (50 zeta za zwykły album, a 70 za wydanie mediapack z dodatkową płytą DVD-audio, lub BR-audio to jednak nie jest mało), aż wreszcie nadszedł dzień zakupu. Wielka radość :-) Nabyłem wersję bez dodatków, bo stwierdziłem, że nie ma co dokładać do płyty DVD-audio, która i tak po prostu będzie leżała sobie w pudełku. Ciekawostką jest wydanie dwupłytowe tego albumu, które chyba jest niedostępne w Polsce, ale w każdym razie można je zamówić na Amazonie. Na drugiej płycie tej edycji umieszczono wersje demo wszystkich piosenek, oraz utwór "Clock Song" określony jako niewykorzystany pomysł. Trochę szkoda, bo słuchałem go i jest to kawałek naprawdę wartościowej muzyki. Niestety, w szczecińskich sklepach z płytami wersji 2 CD nie widziałem.

   A co mamy w daniu głównym? Jeszcze więcej wartościowej muzyki :-) Wilson mówi w wywiadach, że w tym solowym projekcie zrobił wszystko to, czego nie może zrobić pod szyldem Porcupine Tree, bo współtowarzysze w zespole się nie zgadzają. Aż szkoda, bo na "The Raven..." mieszają się naprawdę różne dźwięki. Pierwszym moim odczuciem było magiczne przeniesienie w progresywne meandry rocka z lat siedemdziesiątych. Tu pogłosy Genesis, tam King Crimson, a czasem nawet Jetro Tull! Świetnie! A jeśli dodam jeszcze, że inżynierem dźwięku był tutaj Alan Parsons... Czegóż więcej trzeba? A napisałem, że wszystko to podlane jest lekko jazzującym, nadającym specyficznego smaczku, brzmieniem? Nie? No to już napisałem :-) Muzyka płynie, a my unosimy się na tej fali. Ech....